Sevgili, sevgili...
Nasılsın? İyi olmanı Cenab-ı Hakk'dan dilerim. Beni soracak olursan ben hala bıraktığın gibiyim. Çok bir değişiklik olmadı hayatım da. Yine sabah söverek kalktım, yine eve gelir gelmez uyudum. Kulaklığımı takıp yolda yürürken gene kafamda klip çektim. Bu sefer seninle mutlu hayatımız değil, beni terkedişinin hikayesi vardı klipte. Bu arada, 20 derece havada siyah kulaklıkla gezerken, kulaklığın eriyip kulağıma yapışacağından hala korkuyorum.
Yatakta suratımı duvara döndüğümde yatağın dibinde birinin bana baktığını düşünüp iki de bir arkama da bakıyorum. Korkularımdan arınamadım bir türlü. Ama onlarla yaşamaya alıştım. Bilirsin alışkanlıklarımdan vazgeçemem. Bu yüzden çok sikindirik bir hayatım var. Ah pardon, seninle konuşurken küfür etmemem gerekiyordu değil mi? Unutmuşum hepsini.
Sana anlatıcak o kadar çok hikayem birikti ki, oturup uzun uzun konuşmak isterdim. Ama eskisi kadar komik değiller söyleyeyim. Çünkü kimse gülmüyor artık anılarıma senin kadar. Senden sonra kimseyi güldüremedim ben sevgili...
Yolda kulaklığımla yürürken, gene senli bir anım geldi aklıma. Tam o sırada bir taksi çarpıyordu bana. Nasıl dalmışsam artık. Kornaya bastı, bende sinirlendim tabi. Bilirsin beni çabuk parlar tez sönerim. "Ne var ulan orospu çocuğu" diye bağırmışım. Normalde ağzımı oynatırdım, ama nasıl özgüven patlaması yaşadıysam, adam 2-3 metre sonra arabayı durdurdu. Bende direk topukladım. Arada arkama baktım, meğerse müşteri alıyormuş. Rezillik olmasın diye koşmaya devam ettim. Ta ki gözden kaybolana kadar.
Geçen gün marketin önünden geçerken sana benzeyen birini gördüm. Sen sanıp daldım direk fakat sen olmadığını görünce yıkıldım. Ayıp olmasın diye çıkarken birşeyler almak zorunda kaldım. Yokluğun zarar vermeye devam ediyor sevgili.
Senden sonra çok kişiyle denedim sevgili. Hatta o kadar kişiyle denedim ki araya erkek karışmış. Az daha dötü kaptırıyorduk. Yinede unutamadım seni be sevgili. Ne olur dönsen? Ben burdayım desen. Ben de her zaman ki öküzlüğümü yapıp "ee ben burdayım nolmuş" desem. Gülsek, sarılsak sonra. Ama yavaş yavaş alışıyorum sensizliğe. Alıştıktan sonra tamamen unutucam sanırım seni. Bilirsin alışkınlanlıklarımdan vazgeçemem. Bu yüzden çok sikindirik bir hayatım var. Ah pardon seninle konuşurken küfür etmemem gerekiyordu değil mi?
